Case Maud: Josephina en Josephien, ander verhaal

In 1967 is mijn tante Joke (het 1 jaar jongere zusje van mijn moeder) overleden. Er is mij altijd verteld over een tragisch ongeluk, met wat vreemde details. Ik heb daar nooit wat achter gezocht, tot nu. Nu besef ik, dat het vreemd is, als 3 van de 13 kinderen overlijden, vóór zij het ouderlijk huis kunnen verlaten. Statistisch gezien is de kans klein. En de eerste twee overlijdens vonden niet plaats in de periode rond het eind van de Tweede Wereldoorlog (wat ik voorheen geloofde). Hieronder het krantenbericht dat ik vond van de dood van Joke Neppelenbroek in 1967. 

Joke Neppelenbroek 

• Joke heette officieel Josephina Hendrika Neppelenbroek (roepnaam Joke).
• Zij was geboren 27/7/1945 en overleed op 12/12/1967 in Zwolle.
• Het ongeluk. Zij slipte zogezegd (op een rechte weg) bij de hoge brug over het Overijssels kanaal in Raalte, waarna zij van het talud naar beneden viel.
• Uiteindelijk is Joke overleden in ziekenhuis de Weezenlanden in Zwolle.

Ik heb ondertussen wat vragen over wat er met Joke gebeurd is die avond.

Zussen van mijn moeder vonden vroeger, dat ik als jonge vrouw leek op mijn tante Joke.

Maud Oortwijn in de Weezenlanden 

• Wegens een aangeboren nierprobleem, ben ik op 11-jarige leeftijd opgenomen geweest in het ziekenhuis in Zwolle. Hoewel andere gezinsleden in het verleden naar het Sophiaziekenhuis waren geweest, ging ik naar ziekenhuis de Weezenlanden op aandringen van mijn moeder. Ik heb (tot enkele weken geleden) nooit geweten dat tante Joke in dát ziekenhuis was opgenomen de dag dat zij overleden is.
• Mijn formele naam is Gerarda Johanna Maria Oortwijn, maar mijn moeder schreef mij als 11-jarig kind in bij dit ziekenhuis onder de naam Josephina Hendrika Maria. Maria werd als derde voornaam toegevoegd op mijn eigen aandringen, omdat ik bij de inschrijving bleef herhalen, dat ze zich vergiste wat betreft mijn voornamen. Ik wist niet, dat zij mij in feite inschreef onder de voornamen van tante Joke.
• Geboren op 27/1 -niet zoals Joke die geboren is op 27/7-, maar het lijkt op elkaar.
• Op 11 december 1988 maakte mijn moeder op eigen initiatief (er was geen aanleiding, ik voelde me goed) een afspraak voor mij bij de chirurg die mij jaren daarvoor geopereerd had. Ik dacht altijd dat het ziekenhuis zelf een controle ingepland had. Zelf zou ik niet het initiatief nemen voor onderzoeken als ik me goed voel. Naar de chirurg bleef moeders mijn roepnaam Josephien gebruiken. Op 11 december 1967 is Joke Neppelenbroek in ditzelfde ziekenhuis opgenomen met deze voornaam.

Gelukkig was ik alert en had ik een goede relatie met de behandelend artsen in de Weezenlanden. Ik zal over de behandeling van de Weezenlanden geen kwaad woord spreken. Onderstaande brief laat zien, dat ik het bovenstaande niet verzin.

De rode aantekeningen zijn vermoedelijk van huisarts Valkenaars. Ikzelf zou op die leeftijd nooit het initiatief genomen hebben voor extra onderzoeken en een gesprek met de chirurg van jaren daarvoor. Ik voelde me goed en een ziekenhuisbezoek is geen lolletje. Alleen mijn moeder was zich bewust van de parallellen met de omstandigheden van tante Joke én zij regelde het ziekenhuisbezoek.